17 Ağustos 2009 Pazartesi

Dorukların Uykular Üstünde Yükseldiği Yer


Büyük kayalar bana dedi ki aramıza geliyorsun ama
Seni saran bu yürek yok mu hiç yeryüzünde
Başımı salladım ve öldü diye yanıtladım
Dilsiz koca kayalar diz çöktüler önümde.

2 yorum:

y. dedi ki...

ben bunu ne zaman okusam aklıma "dune" geliyor.hani dune da her bölüm özlü bir sözle başlar ve öğretinin devamı anlatılır.bence bu dize de dune of children serisinde yer alabilirdi.
öte yandan herkes yarattığı duygunun katilidir.duygularımızı biz yaratmıyoruz,biz onlar için sadece bir rahim hazırlıyoruz.tıpkı çocuklarımız gibi.o yüzden kişi ancak yarattığı duyguyu öldürebiliyor,onu yönelltiği kişiyle tabi.

gölge dedi ki...

çok uzun zaman oldu dune u okuyalı ve seyredeli. Hatırlamıyorum ne bir kare ne bir replik, tekrar okuma zamanım gelmiş. Tamam işte bende onu demek istiyorum. Duygularımın ve yönelttiği kişinin katili olmak istiyorum ve farkında değil fakat yavaş yavaş öldürüyorum içimde hem onu hem duygularımı