30 Ekim 2009 Cuma
Hüzün
Neden peşimi bırakmıyor bu hüzün. Gitsin artık istiyorum. Durup dururken gelip tam kalbimin üstüne çörekleniyor. Delik deşik zaten kalbim. Neresine tutunuyor yüreğimin, bu saçma hüzün. Sadece yüreğimde otursa iyi arasıra boğazıma kadar çıkıyor da düğümlüyor boğazımı ve yumru oluşturuyor. Ne garip şey bu hüzün. Hüzün kovan kuşu nerde peki
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Gölge Gölge, bırak o hüzünleri bedeninden toprağa, yağsın yağmur alsın götürsün uzaklara..
çek şimdi toprağın kokusunu, takılan o koku olsun hüzünden uzak içine ve gözlerini ser gökyüzüne,
rahatla haydi..
o kadar yakın geldi ki şu yazdıkların.hepsi.aynısını yaşamış gibi.gibi.
sevgiler:)
en kötüsü de bu hüzünle yaşamaya alışmak yani bi müddet sonra seni içine çekiyo ve artık kurtulmaya bile çalışamıyosun alışıyosun umutsuz karanlıklara kötü,çok kötü kaçıp kurtarmalı kendini...
Yorum Gönder