Bir yumru var boğazımda bu akşam. Ağlayasım var fakat dökülmüyor gözyaşlarım. Kimseyle konuşmak istemiyorum. Kimseyle konuşmak istememe inat telim inatla çalıyor. İnatla bakmıyorum.
İstiyorum ki hafiften bir yağmur yağsın. Ben yürüyeyim yağmurda. Gözyaşlarım karışsın yağmura, kimse görmesin ağladığımı. Sırılsıklam olayım. Tanıdık bir kapıya gideyim. Sözlerin geçersiz olduğu bir kapı, sadece bakışlarımdan anlasın beni ve ağlayayım omuzlarında ve ağlayarak uyuyayım sonsuz huzurda
7 yorum:
bu aralar hep o yumru ile dolaşıyorum ben Gölge ve ne zordur ağlayasın varken ağlayamamak, içinin dolması, akıtamamak o zehiri!..
ve yoksa eğer tanıdık bir kapı, atmak ve atmak içine...
Bir gün içimdekilerin patlayacağından korkuyorum. Hep birikiyorlar çünkü içime
emin olabilirsin aynı hisleri paylaşıyorum, nasıl ve ne şekilde bir patlama olacak ben onun merakındayım!
hayatta en son üzülenlerden ol istiyorum,hatta hiç üzülme ,hep mutlu ol istiyorum.geçecek deyip yalan söyleyebilmek ,seni avutmak istiyorum.ama biliyorum ki,biz ne yaparsak yapalım birileri hep üzülür ve seni de bundan sakınmam mümkün değil.gene de bir omuz verebilirim ,daha az ezil,daha az üzülelim diye.
Hep yanımda olduğum biliyorum sevgili kardeşim y. Ama biliyorsun ki biz birbirimize yalan söyleyemeyiz. Aşk ve zehir, patlama sonucunda inşallah daha çok yara almayız. Ya rahatlatacak bir patlama olacak, ya da başka bir çok insana ve kendime zarar verecek bir patlama. Çünkü senelerdir koruduğum dengem yavaş yavaş kayboluyor bende farkındayım
kötü olan patlamanın kendi içinde olması.. için paramparça olurken etrafa bütün halinde bir görüntü vermek..
İnsanlar halini "rahat batması "olarak algılarken, içine doğrıu kanamak.. kan kaybından ölmek...
Evet cache başkalarına göre rahat batıyor bize. Oysa bilmiyorlar ki parçalanıyoruz içten içe.
Yorum Gönder