22 Nisan 2009 Çarşamba

Camdan Kalp

Boşluk duygusu sardı heryanımı. Koca bir boşluk var içimde. Havada uçuşuyor kelimeler. Yere düşüp cümleleşmiyorlar. Kelimeler yağıyor etrafıma ve ben kelimeler etrafında dönüp duruyorum. Kelimelerden heceler, hecelerden cümleler oluşturmaya çalışıyorum. Başkalarının cümlelerinden de anlamlar çıkarmaya...

Dün kediler gibi birbirimizin etrafımda dönerken, herşey bir hayal gibiyken, farkında olmadan belki, söylediği bir cümleyle patladı kalbim. Dağıldı her yana parçaları kalbimin. Fazla uzaklaşmamış olmalılar ki kalbimin parçaları, topladı kalbimi ve üfledi bana hayat veren nefesiyle sadece iki kelime, kullanmadığı, kullanmaktan hoşlanmadığı 2 kelime. "Özür dilerim"

Hiç yorum yok: